ای حسین!
با تو چه بگویم ؟
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هائل»
و تو ای چراغ راه، ای کشتی رهایی،
ای خونی که از آن نقطه صحرا ،
جاودان می‌طپی، و می‌جوشی،
و در بستر زمان جاری هستی،
و بر همه نسل‌ها می‌گذری،
و هر زمین حاصلخیزی را
سیراب خون می‌کنی،
و هر بذر شایسته را، در زیر خاک ،
می‌شکافی و می‌شکوفایی،
و هر نهال تشنه‌ای را
به برگ و بار حیات و خرمی می‌نشانی،
" دکتر علی شریعتی "
ای ,شریعتی ,دکتر ,حسین ,تو ,را، ,در زیر ,را، در ,شایسته را، ,زیر خاک ,خاک ، می‌شکافی
درباره این سایت